Heupluxatie

Er is een aantal oorzaken van heupluxatie bekend. De ligging van de baby tijdens de zwangerschap kan een rol spelen: bij baby’s in een stuitligging komt heupluxatie vaker voor. Soms gaat het om een erfelijke afwijking. Niet bij alle kinderen met heupluxatie is een duidelijke oorzaak aan te wijzen.

 

Voor een baby is heupluxatie niet pijnlijk, maar als de aandoening niet op tijd wordt behandeld, kan er op latere leeftijd heupartrose ontstaan.

 

 

Baby’s worden vlak na de geboorte en bij het consultatiebureau onderzocht op heupafwijkingen. Als de arts vermoedt dat de baby een heupafwijking heeft, wordt er verder onderzoek gedaan. Om een heupluxatie vast te stellen, wordt een echo (en/of een röntgenfoto) gemaakt. Soms zit er weefsel tussen de heupkop en de heupkom, waardoor de kop niet terug in de kom geplaatst kan worden. 

 

De behandeling van heupluxatie bestaat uit het dragen van een Pavlik bandage (spreidbroek). Dit is een soort tuigje, waarin de benen bewogen kunnen worden. De heupkop wordt dan langzaam in de kom bewogen. Als dit niet lukt in ongeveer 6 tot 8 weken, dan kan een tractiebehandeling en het aanleggen van een gipsbroek noodzakelijk zijn. Als dit niet voldoende effect heeft, kan een operatie nodig zijn. Ook als er weefsel tussen de heupkop en heupkom zit, wordt meestal een operatie geadviseerd.

Als heupluxatie op tijd wordt behandeld, geeft dat bijna altijd een goed resultaat. Vrijwel alle kinderen ontwikkelen dan een gezond heupgewricht.