Heupdysplasie

Heupdysplasie is een van de meest voorkomende aangeboren afwijkingen. Het komt voor bij ongeveer 2% van de baby's, vaker bij meisjes dan bij jongens.

Oorzaken

Er zijn meerdere oorzaken voor heupdysplasie. Toch is er niet bij iedereen een duidelijke oorzaak te noemen. Soms gaat het om een erfelijke afwijking. Bij baby's van wie één van de ouders, broertjes of zusjes heupdysplasie heeft, is de kans op een afwijking groter. Ook de ligging van de baby tijdens de zwangerschap kan een rol spelen: bij baby's in een stuitligging komt heupdysplasie vaker voor.

Klachten

Voor een baby is heupdysplasie niet pijnlijk, maar als de aandoening niet wordt behandeld, kan er op latere leeftijd heupartrose ontstaan. Baby's worden direct na de geboorte en later ook bij het consultatiebureau onderzocht. Als de arts vermoedt dat de baby een heupafwijking heeft, wordt er verder onderzoek gedaan.

Diagnose stellen

Het is belangrijk om heupdysplasie op tijd te ontdekken en te behandelen, om toekomstige gewrichtsproblemen te voorkomen. Om heupafwijkingen vast te stellen wordt er een echo gemaakt. Soms is een aanvullende foto nodig als het niet goed lukt om een goede echo te maken.

Behandeling

Als heupdysplasie op tijd wordt behandeld, is er bijna altijd een goed resultaat. Vrijwel alle kinderen ontwikkelen dan een gezond heupgewricht. Door de behandeling worden gewrichtsproblemen in de toekomst voorkomen. Soms bestaat de behandeling alleen uit het dragen van een Pavlik bandage of een spreidbroek. Wanneer deze behandeling niet lukt, wordt na het röntgencontrastonderzoek een gipsbroek aangelegd op de operatiekamer. Als de heupkop niet meer terug in de kom te plaatsen is, kan een operatie nodig zijn.